κατακυκλώ

κατακυκλῶ, -όω (Α, Μ κατακυκλώνω)

μσν.

περιβάλλω με οχύρωση

αρχ.

περιβάλλω ολοκληρωτικά, περικλείω («κατεκύκλωσαν καὶ ἐνήδρευσαν», Ιώσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + κυκλῶ «περιβάλλω» (< κύκλος)].